वचन:

जखऱ्या 14:7
तो एक विशेष दिवस होईल, तो परमेश्वरालाच ठाऊक; तो ना धड दिवस ना धड रात्र असा होईल; तरी असे होईल की संध्याकाळी प्रकाश राहील.

निरीक्षण:

अनेक धर्मशास्त्रज्ञांचा असा विश्वास आहे की केलेली ही भविष्यवाणी शुभवर्तमानातून बाहेर पडण्याबद्दल बोलत आहे. येशू पृथ्वीवर आला. त्याने देहस्वरूपातील देव मानवजातीसाठी सर्वकाळासाठी सादर केला. त्याने नवीन आणि कृपेने भरलेल्या मार्गाने सुवार्ता शिकवली. मग त्याला सर्व मानवजातीच्या पापांसाठी वधस्तंभावर खिळण्यात आले. त्यानंतर तो मेलेल्यांतून उठवला गेला आणि स्वर्गात घेतल्या गेला. दहा दिवसांनंतर, यरुशलेममधील वरच्या खोलीत पेन्टेकॉस्टच्या दिवशी पवित्र आत्म्याचा वर्षाव करण्यात आला आणि प्रारंभीच्या मंडळीचा जन्म झाला. तिथून, ते एकदा आणि सर्वांसाठी मंडळीचे योध्दे बनले, कारण पुरुष आणि स्त्रिया आता हातात कोणतेही शस्त्र नसताना, ख्रिस्तासाठी मरण पत्करण्यास तयार होत होते. तो “खरंच एक अनोखा दिवस” ​​होता.

लागूकरण:

तुम्हाला या वचनाच्या आधी आणि नंतरचे वचन समाविष्ट करावे लागतील आणि त्या निष्कर्षापर्यंत पोहोचण्यासाठी त्याचा सखोल अभ्यास करावा लागेल, तरीही, मी जे सांगितले आहे ते तसे दिसते. येथे संदेष्टा देवावरील  नियमाद्वारे- संचलित विश्वास आणि येशू मशीहाद्वारे देवावरील कृपा-संचलित विश्वास याचे वितरण वेगळे करत असल्याचे दिसते. खरे सांगायचे तर, वेगळेपणा असणे आवश्यक आहे. आजही, ख्रिस्ती मंडळीमध्ये कृपा बहुतेक वेळा शेल्फवर ठेवली जाते आणि जुन्या कराराच्या वेळेप्रमाणे धार्मिक कट्टरता उदयास येते. जेव्हा “अशा आणि अशा विषयावर माझे स्वतःचे विचार” ही भावना उत्पन्न होते तेव्हा नेहमी लक्षात ठेवा. तो “खरंच एक अनोखा दिवस!” आहे.

प्रार्थना:

प्रिय येशू,

या अद्भूत संदेष्टा जखऱ्याबद्दल या समयी पुन्हा तुझे आभार. धन्यवाद की त्याने भविष्याची भविष्यवाणी अशा प्रकारे केली जी केवळ मशीहाचीच नाही तर त्या खास “दिवसाबद्दल”  देखील आहे, सर्वकाही नियमशास्त्रामधून कृपेमध्ये बदलले. मी करत असलेल्या प्रत्येक गोष्टीत मला कृपेने “भरलेले” आणि कृपा “युक्त” राहण्यास मदत कर. येशुच्या नावात आमेन.